W dniach 8-10 września odbywało się spotkanie Rady Prowincji. Uczestniczyli w nim przełożeni wspólnot z Polski, Białorusi i Czech wraz z członkami Kongregacji Prowincjalnej i o. Prowincjałem. Ze względów bezpieczeństwa Rada odbyła się zdalnie.
Pierwszy dzień Rady był dniem formacyjnym. O. Piotr Różański dzielił się swoim doświadczeniem terapeutycznym w kontekście rozpoznawania trudności duchowo-psychicznych u członków wspólnoty: Między kryzysem a zaburzeniem funkcjonowania. Bp Janusz Mastalski zaprezentował bogate inspiracje w temacie: Przełożony ojcem. W drugim dniu odbyło się szkolenie w związku z wdrażaniem Polityki ochrony danych osobowych w Prowincji, które poprowadził o. Emil Grochowski.
W ciągu tych dni poruszano także tematy związane z codziennym życiem pijarów we wspólnotach oraz współpracą z tymi, którzy z nami współpracują w szkołach, parafiach i w innych dziełach. Poruszano tematy związane z ekonomią - podsumowano kondycję finansową naszych wspólnot i dzieł. Omówiono aktualne propozycje w ramach duszpasterstwa dzieci, młodzieży i powołań - szczególnie Ruch Calasanz, Modlitwę Nieustającą, Kurs Rozeznania i organizację październikowego Spotkania Młodzieży Pijarskiej, które w związku z pandemią odbędzie się w placówkach z elementami spotkania interaktywnego. Wśród tematów dotyczących formacji początkowej rozważano lokalizację domu przednowicjatu, który ma powstać w najbliższych latach oraz domu nowicjatu. Podsumowano kondycję naszych szkól i parafii - pierwsze dostosowują swoją ofertę edukacyjną, a drugie propozycje duszpasterskie do tego, co przeżywamy.
W referacie Czym żyje Prowincja dziś? przesłanym do uczestników Rady przed jej rozpoczęciem o. Prowincjał Mateusz Pindelski napisał: Kiedy stawiam sobie pytanie: czym żyje Prowincja?, przede wszystkim dziękuję Panu Bogu, za łaskę, którą nas obdarza. Jej owoce widzę w naszym dążeniu do świętości w powołaniu pijarskim, mimo grzechów i błędów, które popełniamy. Widzę ją szczególnie w wysiłku, który wszystkie wspólnoty Prowincji wkładają w budowanie dobrych relacji, a szczególnie we wspieraniu tych, którzy przeżywają trudności. Łaską jest dla nas świadectwo wiary i życzliwość tak wielu osób związanych z naszymi dziełami. Szczególną łaską jest dobre życie naszych absolwentów i wychowanków oraz intensywne poszukiwanie własnego powołania przez młodych ludzi, którzy chcą zostać pijarami. Jako dar Boży przyjmuję także nasze nieustanne niezadowolenie z własnej pracy, ciągłe pytania o tych, których „nie ma w kościele”, o to, co możemy zrobić lepiej…
JW
