Gliceriusz LANDRIANI urodził się w Mediolanie 1 marca 1588 roku (imię Gliceriusz oznacza łagodny). Pochodził z zamożnej włoskiej rodziny (spokrewniony ze św. Karolem Boromeuszem). Studiował w Bolonii prawo cywilne i gospodarcze.
Z powodu nadzwyczajnych zdolności i wielkiego powodzenia w nauce popadł w zarozumiałość i próżność do tego stopnia, że stał się nieznośny dla otoczenia.
Zmienia się jednak definitywnie po napomnieniu przez swego stryja Fabrycjusza - biskupa Padwy i rozpoczyna nowe życie. Dobrowolnie wybrał ubóstwo - za spadek po matce zbudował w Rzymie dom dla kobiet moralnie zaniedbanych. Leczył chorych, pomagał ubogim i opiekował się więźniami.
W 1612 roku wstępuje do Zakonu Szkół Pobożnych – Pijarów. W zakonie należy do grupy zakonników, którzy są pierwszymi współpracownikami św. Józefa Kalasancjusza.
Św. Józef Kalasancjusz wysoko cenił jego gotowość poświęcenia się na rzecz ubogich, zwłaszcza biednych dzieci i miał wobec Gliceriusza szczególną ojcowską miłość.
Pod duchowym przewodnictwem i opieką św. Józefa Kalasancjusza, Gliceriusz staje się niezwykle gorliwym współpracownikiem, pracuje z ogromnym poświęceniem jako organizator katechizacji.
Rysem charakterystycznym jego osobowości jest: wytrwałość, konsekwencja w postępowaniu, troska o chorych, ubogich i dzieci. Był nazywany "duchownym żebrakiem".
Gliceriusz otrzymał pozwolenie na złożenie wcześniejszych ślubów zakonnych. Były to pierwsze pijarskie śluby (sam Kalasancjusz złożył je dopiero miesiąc później). Czcigodny Gliceriusz zmarł w nowicjacie pijarskim w dniu złożenia ślubów, 15 lutego 1618 roku w Rzymie.
Jego ciało spoczywa w kościele macierzystym Zakonu Pijarów p.w. św. Pantaleona w Rzymie.
W 1931 r. papież Pius XI wydał dekret o heroiczności cnót Gliceriusza.
Obecnie trwa proces beatyfikacyjny Czcigodnego Gliceriusza.
Modlitwa:
Dobry Boże, który okazałeś swoją miłość za pośrednictwem życia i cnót Czcigodnego Gliceriusza Landriani i przez jego pośrednictwo przywróciłeś zdrowie chorym i nawróciłeś grzeszników; udziel nam daru, byśmy mogli wkrótce nazywać twojego sługę chwalebnym tytułem błogosławionego; a przez jego wstawiennictwo daj nam łaskę /.../ o którą Cię pokornie prosimy, przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.