Od tamtej pory każdego 26 września modlimy się za młodych pijarów. Ojciec Generał Zakonu Pijarów zachęca do ufnej modlitwy za nich, prosząc Pana, aby Ten, który „zapoczątkował w każdym z nich dobre dzieło, sam go dokonał” (por. Flp 1, 6).

Na 26 września 2018 r. Zakon Pijarów cieszy się 190 aspirantami i przednowicjuszami. W kolejnym etapie formacji zakonnej, w nowicjacie w całym zakonie jest 76 nowicjuszy w tym 5 w domu nowicjatu w Rzeszowie (4 z naszej prowincji i jeden z Prowincji Słowackiej). Po tym okresie formacji, najczęściej trwającym rok, nowicjusze składają pierwsze śluby zakonne, tzw. śluby proste. W zakonie jest 255 takich współbraci. W pijarskim seminarium w Krakowie oraz w placówkach na praktyce jest 13 współbraci. Po kilku latach formacji pijarzy składają śluby uroczyste, a niektórzy z nich przyjmują święcenia diakonatu i prezbiteratu. W całym zakonie jest 44 współbraci, którzy złożyli śluby uroczyste lub przyjęli święcenia diakonatu albo kapłańskie w 2018 r. W tej grupie jest dk. Łukasz Czub, który w przyszłym roku w maju przyjmie święcenia prezbiteratu.

MODLITWA ZA MŁODYCH PIJARÓW

Boże Ojcze, proszę Cię dzisiaj za każdego z naszych młodych współbraci, którzy formują się jako pijarzy we wszystkich demarkacjach Zakonu. Polecam Ci kolejno każdego z nich. Lepiej niż ja wiesz, co każdy z nich przeżywa i czego potrzebuje. Proszę Cię, byś każdemu z nich udzielił tego, co uznasz za dobre dla jego wzrostu w powołaniu, by był w pełni szczęśliwy w życiu pijarskim.

Uzdolnij ich, Ojcze, by odkryli skarb powołania pijarskiego i strzegli go jak drogocennej perły, wobec której wszystko inne staje się nieistotne: udziel im daru, by pragnęli naśladować Jezusa w pełni i aby On stał się na zawsze centrum ich życia. Niech umieją troszczyć się o tę pierwszą miłość, ową rację, dla której zdecydowali się, nie bez stawiania pytań, zostawić wszystko dla Tego, który jest jedynie konieczny. Proszę Cię, abyś dał im tak autentycznie i intensywnie przeżywać doświadczenie pijarskie, wzrastając w ubóstwie, czystości i posłuszeństwie, by każdego dnia umacniała się ich pierwsza miłość, stając się miłością jedyną.

Udziel im, Panie, daru troski o swój wzrost, wypełniając go autentycznością, przejrzystością, modlitwą, odwagą i świadectwem. Niech umieją nazwać to, co przeżywają, podejmować trud zrozumienia tego w świetle Słowa, dzielić się tym z osobami, które towarzyszą im w drodze, składając to w czasie każdej Eucharystii w Twoje ręce, wiedząc, że tylko Ty znasz odpowiedź. Niech przeżywają każdy dzień ze świadomością, że to oni przede wszystkim są odpowiedzialni za otrzymany dar powołania.

Pomagaj im, Panie, odkrywać w Kalasancjuszu przykład pokornego życia w pełni, proponowany każdemu pijarowi, oraz uczyć się od niego bezwarunkowego oddania się dzieciom i młodzieży, szczególnie biednym, wartości wychowania, miłości do Zakonu w każdym z braci, dyspozycyjności w posłannictwie, zaangażowania na rzecz wspólnoty i uświęcającej wartości codziennego życia. Dałeś im i nam nadzwyczajnego Ojca. Daj im i nam zdolność uczenia się od Niego.

Proszę Cię, Panie, udzielaj im cennego daru wierności powołaniu; tej wierności, która jest owocem intensywnie przeżywanego życia, pracy i wspólnotowego dzielenia się, pomocnych środków, jakie każdy stara się podejmować oraz ufnej modlitwy. Panie, uczyń ich zdolnymi do przeżywania pijarskiego życia w pełni i do tego, by czuli się współodpowiedzialni wraz z całym Zakonem za wyznaczanie nowych, wspaniałych i możliwych horyzontów pijarskiego życia i misji.

Panie, udziel każdemu z nich daru doceniania codziennego życia, z jego trudami i zadaniami. Pozwól im odkryć, że tylko dzięki wierności w małych rzeczach, pozostaną wierni także wtedy, gdy poprosisz ich o coś bardziej wymagającego. Niech umieją doceniać swoją wspólnotę, naukę, pracę wychowawczą i duszpasterską, osobisty projekt życiowy, codzienną modlitwę, chleb powszedni i wszystkie osoby, które stawiasz na ich drodze. Niech zawsze z wdzięcznością umieją w tym wszystkim dostrzegać Twoją obecność.

Panie, zatroszcz się o każdego z nich w realiach jego życia. Temu, kto ma wątpliwości, pomóż dobrze sformułować pytania. Tego, kto żyje bezpiecznie, uczyń zdolnym do szukania swego bezpieczeństwa tylko w Tobie. Temu, kto dopiero co do nas wstąpił, poślij świadków, którzy pokażą mu, że niezależnie od wieku można żyć tym, czym chce się żyć. Tego, kto przeżywa nowicjat, uczyń zdolnym do zakochania się w takim powołaniu, które domaga się od niego pójścia w głąb, by znaleźć klucz do pełnego oddania się. Temu, kto składa lub odnawia swe śluby, pomóż zrozumieć, Komu poświęca siebie i dla jakiego Królestwa oddaje swe życie, by mógł czynić to każdego dnia. Temu, kto przyjmuje święcenia, pozwól przeżywać kapłaństwo tak, jak przeżywał je Kalasancjusz, zawsze w wierności wobec otrzymanego daru, oddając się najmniejszym, młodym i biednym. Każdemu z nich udziel, Panie, tego, czego potrzebuje, by stać się pijarem, o jakim Ty marzysz i jakiego oczekują dzieci i młodzież. 

Dziękuję Ci, Ojcze, za nich wszystkich i za każdego z osobna. I za tych, którzy, wezwani przez Ciebie, przyjdą do Szkół Pobożnych. Uczyń ich pijarami w całej pełni, a nam wszystkim pomóż, byśmy umieli im towarzyszyć i w ten sposób dalej budować Szkoły Pobożne św. Józefa Kalasancjusza. Amen