Jest ono obchodzone na pamiątkę utworzenia pierwszych dwóch bezpłatnych klas dla ubogich chłopców przy kościele św. Doroty na Zatybrzu, jednej z najbiedniejszych z dzielnic Rzymu. Całe zdarzenie datuje się na 27 listopada 1597. Dlatego na pamiątkę tego wydarzenia właśnie 27 listopada w Zakonie Pijarów jest obchodzone święto opieki Założyciela, św. Józefa Kalasancjusza, nazwane Patrocinium.
Jest też drugie wytłumaczenie, dlaczego właśnie wtedy obchodzone jest to święto. Sama uroczystość św. Józefa Kalasancjusza przypada 25 sierpnia, na pamiątkę jego śmierci. W kalendarzu liturgicznym przed Soborem Watykańskim II była to data pogrzebu, 27 sierpnia. W tym czasie w wielu państwach świata uczniowie mają wakacje, więc nie mogliby wziąć udziału w świętowaniu. Dlatego w formie święta Patrocinium zostało przeniesione na miesiąc listopad tak, aby mogły włączyć się wspólnoty szkolne, których patronem jest św. Kalasancjusz.
Polskie świętowanie
W naszym kraju wiele wspólnot parafialnych czy szkolnych przygotowuje dla dzieci zabawy, podczas których mogą radośnie spędzić czas. Tego dnia każdy może wyrazić wdzięczność Bogu za osobę św. Józefa Kalasancjusza. Dlatego podczas patrociniów, organizowanych w placówkach, dzieci mogą wziąć udział w różnych konkursach, grach zakończonych często zabawami tanecznymi. Konkursy często dotyczą życia św. Kalasancjusza, przez co dzieci mogą lepiej poznać tę postać.
Patrocinium w Kamerunie
Tego dnia świętują dzieci na całym świecie. Nieco odmienne wygląda to w Kamerunie. Tam w patrocinium udział bierze nawet do 150 parafii. Z tej okazji msza święta animowana jest przez dziecięcy chór, pełen radosnych i uśmiechniętych serc. W ten żywy śpiew wplecione są lekkie tańce. Śpiewy pełne radości dziecięcych serc sprawiają, że na mszy można smakować radości nieba - opowiada o. Dariusz Bakalarz. Następnie w pomieszczeniach parafialnych i na zewnątrz przed kościołem animatorzy prowadzą licznie przygotowane gry i zabawy dla dzieci, które chętnie biorą w ich udział. Nie trzeba ich do tego specjalnie zachęcać. Wizja zdobycia słodkiej nagrody w postaci prostego cukierka, czy czekoladowego batonika jest tak przyciągająca, że dzieci cisną się do zabaw i bawią się do końca - kontynuuje ojciec. Nie brakuje też konkursów plastycznych czy sprawnościowych. Pojawia się także konkurs tańca dla dzieci w rytmie afrykańskiej muzyki. Ciekawe jest, że jeśli któreś z dzieci ujmie swoim tańcem widzów, to niektórzy z nich podchodzą do dzieci i dają mu jakiś banknot, wkładając go do kieszonki stroju. Cała zabawa trwa do wieczora, a dzieci po niej wracają do domu pełne entuzjazmu, radości i uśmiechu świętując z pijarami święto opieki naszego św. Józefa Kalasancjusza - kończy o. Darek.
Święty Józefie Kalasancjuszu, opiekunie dzieci i młodzieży, módl się za nami!
